هرکجاهستم باشم!آسمان مال من است
خانه دوست کجاست؟ ؟ ؟ ؟ درفلق بودکه پرسیدسوار. آسمان مکثی کرد. رهگذرشاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن هابخشیدوبه انگشت نشان دادسپیداری وگفت: نرسیده به درخت,کوچه باغی است که ازخواب خداسبزتراست ودرآن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است. می روی تاته آن کوچه که ازپشت بلوغ,سربدرمی آرد. پس به سمت گل تنهایی می پیچی, دوقدم مانده به گل, پای فواره جاویداساطیرزمین می مانی وتراترسی شفاف فرامیگیرد. درصمیمیت سیال فضا,خش خشی می شنوی: کودکی میبینی رفته ازکاج بلندی بالا, جوجه بردارازلانه نوروازاومی پرسی خانه دوست کجاست؟؟؟؟
نوشته شده در یکشنبه 90/7/3ساعت
10:35 عصر توسط شینا نظرات ( ) | |
قالب ساز وبلاگ پیچک دات نت |